Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
barbadan — eləməx’: (Zəngilan) ütmək. – Qızlar noxuddan barbadan eliyib doyunca yedilər, sonra noxudu yığmağa başdadılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pörtdəmə — (Cəbrayıl, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) 1. buğda, lobya və noxudu pörtlədərək hazırlanmış yemək. – Nənəm pörtdəmə qoyuf, gə gedəx’, sən də ye (Zəngilan) 2. alça, zoğal, gavalı, ərik və s. meyvələri pörtlədərək hazırlanan yemək (Mingəçevir)… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşpaz — is. <fars.> Xörək bişirən, xörək hazırlayan usta. Aşpazdan küsən evinə ac gedər. (Ata. sözü). Noxudu bozbaşa salanda aşpazı qoyub axund ilə məsləhət eləyirik. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hədik — is. Qarğıdalı, buğda, noxud, lobya, mərci və s. dən suda (bəzən də ət və qovrulmuş soğanla) bişirilən xörək adı. Noxudu, buğdanı, mərcini, lobyanı bir birinə qarışdırıb, qazana töküb hədik bişirdikdən sonra qonşulara paylayardılar. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləpələmək — f. Ləpəsini çıxartmaq, qabıqdan içini çıxartmaq, qabığını soymaq. Qozu ləpələmək. Lobyanı ləpələmək. Noxudu ləpələmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləpələtmək — 1. bax ləpələndirmək. 2. f. Qabığını çıxartdırmaq, təmizlətmək, ləpəsini çıxartdırmaq. Qozu ləpələtmək. Noxudu ləpələtmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məsləhət — is. <ər.> 1. Necə hərəkət etmək, bir işi necə görmək haqqında təklif, göstəriş, tövsiyə. Həkim məsləhəti. Məsləhət vermək. – <Şah buyurdu ki:> Sizi bir əmrdən ötrü məsləhətə çağırmışam, gərək haman xüsusda bir tədbir göstərəsiniz. M.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
noxudlu — sif. İçərisinə noxud tökülmüş, noxudu olan. Noxudlu dovğa. – Noxudlu bozbaşdan aldığı iri loğmalar <Büləndin> boğazından aşağı ötdükcə o özündə dərin bir məmnuniyyət hiss edirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalama — «Qalamaq»dan f. is. Bir qalama – ağzına qədər dolu, dopdolu, çoxlu. <Pivəxanada> oturanlar hər stəkana bir qalama nəlbəki noxudu yeyib qabığını da tökürdülər yerə. Qant … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
